Pierwsze wrażenie - opinie i poglądy.[Uwaga! Mogą być spoilery]

[Zegarmistrz]

Ale on ją KOCHA? i mógł nie myśleć trzeźwo... Dla niego liczyło się tylko jej życie A poza tym był szalonym naukowcem

[Wiana]

Gdyby ją naprawdę kochał, pozwoliłby jej odejść. Niezależnie od tego, czy jego świat zawaliłby się bez niej. On oszalał, ale to co zrobił nie było dobre tak czy inaczej.
Jeśli ktoś się z tym nie zgadza, niech jeszcze raz przeczyta PN i postara się zrozumieć przesłanie. I niech zacznie od tytułu - "Pułapka Nieśmiertelności"

[Zegarmistrz]

Ale on mógł myśleć, że tak będzie dla niej lepiej... Mimo iż nie miał racji chciał jak najlepiej dla niej, a nie dla siebie... I masz rację, był szalony. Ale czy to było złe? Ni nie wiem, Wy też uważacie, że grzech to ŚWIADOME i dobrowolne cośtam. A skoro był szalony mógł skrzywdzić ją nieświadomie

A PN na pewno przeczytam jeszcze nie raz, ale na pewno nie z takiego powodu, gdyż to przesłanie rozumiem doskonale :]

[Wiana]

W takim razie zgadzamy się, że Knipszyc zrobił źle i że nie warto być nieśmiertelnym za wszelką cenę.
Grzech i wiara nie mają tu nic do rzeczy. Człowiek powinien postępować zgodnie z własnymi zasadami moralnymi, które każdy ma wrodzone. A on tego raczej nie zrobił.

[Zegarmistrz]

A skąd możesz wiedzieć co dla niego było złe, a co dobre?
Grzech był tu tylko przykładem, równie dobrze mogę powiedzieć, że: "jak myślisz, a dla czego za usiłowanie zabójstwa może Cię spotkać większa kata niż za przypadkowe spowodowanie śmierci lub obronę własną?"

[Aileen]

Nie wydaje mi się, żeby był tak naprawdę szalony. Jeśliby naprawdę kochał ją, a nie siebie to chyba wysłuchałby tego, co ona miała na ten temat do powiedzenia ?

[Wiana]

Zgadzam się z Aileen. "Szalony naukowiec" to tylko zwrot, określający naukowca lub geniusza bardzo "zafascynowanych" i wciągniętych przez swoją dziedzinę życia, w przeciwieństwie do porządnych profesorów z ułożonym planem dnia.
A jeśli on by ją NAPRAWDę kochał, pozwoliłby cierpieć sobie, a nie żonie. Jego cierpienia psychiczne byłyby krótsze i lżejsze, niż jego żony, która cierpiała i fizycznie, i psychicznie i to baaaaardzo długo

[agencja]

Cudowna książka(TMK było lepsze, ale nie dużo), a najcudowniejsze były dwa ostatnie rozdziały. Nigdy nie płakałam przy FNIN, aż do teraz.
Reszta książki była taka trochę jakby miała się dalej rozwinąć, ale te rozdziały wszystko wynagradzają i dają do myślenia.

[Zegarmistrz]

Bardzo dobrym rozdziałem był też "Musical" Też przy nim płakałem niemalże... ze śmiechu naturalnie

[Aileen]

Tak, musical był świetny, tylko szkoda, że nie dłuższy.
" Ja ci się wsysnę ! "