ZS2 Irregular Christian Camp

[Hegxra]

- Przyjemność przyjemnością, Izi. - Szepnęła Magda, próbując skupić się na nieodgadnionych oczach chłopaka. - Wiesz co z Jankiem? Potrzebuję go.

[Keitan]

- I tak płacimy za katering. W zasadzie oszczędzamy im roboty. - Blondyn zanurkował między szafki. - A poza tym Pan Jezus nakazał się dzielić. Proszę. - Wyciągnął na blat kilka puszek.

[Justi2]

Anka umyła i pokroiła warzywa, po czym wrzuciła wszystko do kilku misek i dodała po szczypcie soli i łyżce oliwy.
- No, gotowe. - westchnęła.

[mimbla.dos]

Na patelni skwierczał rozgrzany olej, ale Pola natrafiła na zasadniczą trudność. Miska z wbitą do niej kopą jaj była na tyle ciężka, że próba przelania jej zawartości na patelnię oznaczała ryzyko skąpania jej i Aleksa w jajecznej masie.
- Tak to nie pójdzie, poczekaj chwilę. - W szufladzie znalazła chochlę i szpatułkę, a w szafce półmisek. - Ja nalewam, ty mieszaj i zrzucaj jak się zetną.
Poszło im całkiem sprawnie i już po chwili kuchnię wypełnił apetyczny zapach.

[Keitan]

- Mmmm, bellísimo! - Fran dryfował po kuchni, obserwując poczynania towarzyszy i szykując naczynia. - Vale, Aleks, myślę że możemy otwierać. Wy tu kończcie, a ja zajmę się tłumem i ewentualnymi konsekwencjami prawno-społecznymi.

[mimbla.dos]

- No to dawaj, bo my już kończymy, a tam tłumy głodują.

[excepto2]

Andrzej w tym czasie kroił składniki na kanapki i nakroił masę pomidora i ogórka.
- Będą mieli coś zielonego poza sałatką - powiedział Andrzej rozkładając składniki kanapek na talerze dla poszczególnych stołów.

[Efen]

- No to chodź - powiedział Aleks do Frana i ruszył z nim do głównych drzwi.
Od środka dało się je odblokować pokrętłem, więc nie było z tym większego problemu. Aleks otworzył je na oścież i zaprosił Hiszpana na zewnątrz.
- Działaj - powiedział z uśmiechem.

***

- Wyszedłem z domku przed nim. Nie wiem, co się z nim działo potem - odpowiedział Izydor, mierząc Magdę wzrokiem - Mam trochę ważniejsze sprawy niż niańczenie tego mięśniaka. Wszystko okej? Wyglądasz trochę słabo.

[Keitan]

- Amigas, amigos. Szanowna monja. - Chłopak ukłonił się tylko trochę przesadnie. - Zapraszamy do stołów.
Odsunął się w bok i nonszalanckim gestem przytrzymał drzwi. Pchani głodem obozowicze zaczęli wchodzić do środka.
- Co to ma znaczyć? - siostra Magda pozwoliła młodzieży przejść, zanim stanęła w przejściu z założonymi rękami.
- Wobec niepunktualności obsługi pozwoliliśmy sobie przygotować śniadanie. Może to monja uznać za dobry uczynek względem bliźnich. - uśmiechnął się, pamiętając, by nie odsłaniać zębów. Kobieta wyraźnie się wahała.
- Jak weszliście? - wypaliła w końcu.
- Szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam - zacytował Pismo. Po czym dodał poważniej. - Budynek jest w nienaruszonym stanie, a za jedzenie i tak przecież płaciliśmy z góry. Ewentualną karę może monja dodać mi do rachunku. - Nie dał rady się powstrzymać, puścił jej oczko. Tak skwitowawszy wszedł do środka, pozostawiając kobiecie decyzję o dołączeniu. Pokręciła głową, niepewna co powinna czuć, po czym również zasiadła do stołu.
- Te agradecemos Seńor por nuestra comida! Por Tu mano somos alimentados! Danos nuestro pan de cada día, Amen! - wykrzyknął, rozkładając szeroko ręce. Przetoczył wzrokiem po zebranych z wyraźną ekstazą. - Disfrute de su comida - smacznego! - zakończył show i usiadł.

[mimbla.dos]

Zaśmiała się pod nosem i pokręciła głową.
- Trzeba się było tego spodziewać, kiedy się wyznaczył na naszego rzecznika prasowego... - Szepnęła do Andrzeja, przechodząc obok niego z talerzami jajecznicy, które następnie porozstawiała na stołach. Wróciła do kuchni, gdzie nałożyła już porcje dla przyjaciół.