ZS2 Irregular Christian Camp

[excepto3]

- To brzmi jakbyś w każdym razie była pod wrażeniem. Zdaje się, że to dla mnie dobre położenie - zaśmiał się Andrzej. Jedną ręką zaczął bawić się jej włosami. Ale to przyjemne, tak po prostu siedzieć, może wrócimy do... tego sprzed śniadania? Przysunał się jeszcze do dziewczyny, niby po prostu siadając wygodniej. Czuł znów zapach jej włosów, jej twarz była tylko dwadzieścia centymetrów od jego.

[seledine]

Tessa pokręciła z poirytowaniem głową, coraz mniej przekonana do sensowności dyskusji.
- I co? Zostaniesz prymitywem z liściem zamiast bielizny i powoli wykańczającym cię nieznanym schorzeniem?

[Kage-Samav3]

- Schorzenia nie miałam w planie, ale zostawanie tutaj i kąpiele w wodzie święconej z boskim prundem na pewno mi nie pomogą.

[seledine]

- Naprawdę myślisz, że w tym stanie przetrwasz w dziczy? - dziewczyna założyła ramię na ramię, patrząc na blondynkę sarkastycznie.

[Kage-Samav3]

- Jak mówiłam, czuję się świetnie. O ile to się nie zmieni... To tak, przetrwam spokojnie - Judka odparła, opierając dłonie na biodrach i ogółem emanując pewnością siebie

[mimbla.tres]

Była bardzo świadoma jego bliskości. Ręki bawiącej się jej włosami. Spojrzenia jego oczu. Ma taki dobre spojrzenie. Pomyślała. Nie pamiętam, żeby ktoś wcześniej patrzył na mnie z taką czułością. Zapragnęła być z nim jeszcze bliżej. Przekrzywiła głowę i przysunęła się do niego, przymykając oczy. Czuła na skórze ciepło jego oddechu.

[Na pewno nie Keit]

- ...znaleźć apteczkę, no i koniecznie namoczyć ubrania, krew słabo schodzi z... O. Hola, amigos. My tylko po ręczniki. Nie zwracajcie na nas uwagi. - Nie puszczając dłoni Juliena zaczął przedzierać się przez pobojowisko. Twarz bruneta przybrała purpurowy odcień. Wyglądał jak pies ciągnięty na smyczy do weterynarza. Fran zdawał się tego nie zauważać. Wolną dłonią zaczął przeszukiwać plecak. - Zignorujcie ślady krwi na naszych ubraniach. Są one całkowicie pozbawione typowego dla śladów krwi pochodzenia. To znaczy tak, krew pochodzi z dłoni Juliena, acz nie jest wynikiem przemocy. Chyba.
Spojrzał pytająco na chłopaka. Dopiero teraz dostrzegł nietypowy nawet dla niego rumieniec.
- Está bien? Wyglądasz jakbyś zapomniał, że musisz oddychać.
Brunet wymamrotał coś pomiędzy 'fran proszę chodźmy', 'aaaaaaaaaaa' i 'przepraszam' i wybiegł na zewnątrz. Hiszpan zmarszczył brwi, ale ruszył za nim. Na kilka długich chwil zniknęli za drzwiami.
Drzwi otworzyły się z hukiem ponownie, jednak tym razem hiszpan był sam.
- Julienowi jest głupio, że był niemiły dziś rano - wyjaśnił bez skrępowania. Wrócił do przetrząsania rzeczy. - Potem pewnie będzie chciał z wami pogadać. Spodnie, koszula... Ej Andrzej, masz może jakiś ciepły sweter?

[seledine]

- Może i czujesz się dobrze, ale to nie znaczy, że wszystko jest w porządku. - Tessa z trudem opanowywała rozdrażnienie, poirytowana nadmierną pewnością siebie blondynki. Z każdym zdaniem coraz bardziej podnosiła głos, tracąc kontrolę nad nerwami. - Jakbyś nie zauważyła, jesteś kontuzjowana, naga i wycieńczona. Nie pozwolę ci uciekać w takim stanie, zaraz coś sobie zrobisz...

[mimbla.tres]

Pola aż podskoczyła.
- Czy nikt tu ***** nie potrafi pukać?! W drzwi, żeby nie było niedomówień. - Była trochę zła, a trochę rozbawiona. Wycelowała palec w pierś Frana. - Jak wam się zachciało z Anką wczoraj bawić w swatki, to moglibyście przynajmniej nie przeszkadzać i dać mi go w końcu w spokoju pocałować. Na miłość boską, nie wiem już nawet który raz się do tego zabieram...

[Kage-Samav3]

- Więc według ciebie mam tu siedzieć i czekać na elektryczki, bo to mi pomoże, tak?