ZS2 Irregular Christian Camp

[Na pewno nie Keit]

- Łyżwy... - zastanowił się chwilę. - A, tak! Taniec na lodzie, znam. Próbowałem raz, w Warszawie. Szło mi horrible - zaśmiał się. - Za to nieźle nurkuję. Ze sprzętem, znaczy się. Tego rano nie uznałbym za nurkowanie.

[Justi3]

- Oh, no tak... To musiała być mocno nieprzyjemne zostać tak wrzuconym do wody - uśmiechnęła się współczująco. - Ale tak, nurkowanie, łyżwy... Bez znaczenia, byle czerpać z tego przyjemność... I wolność...

[Na pewno nie Keit]

- Coś cię smuci - zauważył trzeźwo.

[Justi3]

- Ym? Wiesz... Nawet jak na taki obóz nie sądziłam, że będzie aż tak źle... Że Pola prawie zostanie zamordowana pierwszej nocy, że kapelan się uweźmie na Ciebie i Aleksa... Że będzie was torturował... A potem jeszcze to co się wydarzyło dzisiaj rano... No, a Judka i Tessa nadal są przetrzymywane w izolatce... Już prawie dobę... Nawet nie wiadomo czy dostają tam cokolwiek do jedzenia...

[excepto3]

Przesiedział całą lekcję wpatrując się sennym wzrokiem w tablicę. Był poniedziałek i na szczęście pierwszą lekcją była historia, z której koniec końców nie będzie zdawał matury. Siedzenie obok niego całą lekcję pozostało puste, ale wydawało się, że nikt oprócz Andrzeja nie zauważył. Cóż, czasem zdarza mu się czasem przespać pierwszą lekcję... albo jeszcze powtarzał przed sprawdzianem.
Dzwonek wymiótł z sali klasę, która wylała się na korytarz, przejmując się sprawdzianem z matematyki, który miał być na jeszcze kolejnej lekcji. Sam się nim za bardzo nie stresował, z matmą akurat nie miał wielu problemów. Powlókł się więc sam pod salę od fizyki. Rozejrzał się po korytarzu, ale tam też nie było chłopaka. Dziwne, akurat z fizyki to chyba nigdy nie uciekł... Wyciągnął telefon, otworzył messengera i napisał szybką wiadomość do Mikołaja: Gdzie jesteś?

***


To był trudny tydzień. Był nowy w szkole. Andrzej zmienił podstawówkę w 6 klasie ponieważ rodzice się przeprowadzili i nie chcieli by musiał dojeżdżać przez całe miasto. Mimo zainteresowania, które wywołał pierwszego dnia siedział teraz na przerwie sam wpatrując się w książkę, wypożyczoną najwyraźniej ze szkolnej biblioteki. Nie odnalazł osoby, z którą jakoś lepiej by się dogadywał, a i tak nie miał pojęcia jak do kogoś zagadać. Wszyscy zdawali się już mieć swoje grupy i grupki, Andrzej czasem tylko przy nich przystawał słuchając ich rozmów, nie wiedząc jednak jak się w nie włączyć.
Cóż, słabo się to zapowiada...
W poprzedniej szkole nie był jakiś super popularny ani nic takiego, jednak miał swoją grupę, ludzi z którymi się znał od długiego czasu i jakoś się z nimi dogadywał. Teraz brakowało mu kogoś takiego.
Skierował wzrok z powrotem na książkę, od początku przerwy posunął się tylko o pół strony, w zamyśleniu wciąż czytając to samo jedno zdanie.
- Hej, co tam czytasz? - podniósł wzrok znad książki i postarał się o przyjazny uśmiech. Ujrzał trochę niższego od siebie bruneta z szerokim uśmiechem na twarzy.
- Ja? - odparł trochę zaskoczony. - Władcę Pierścieni - dodał, widząc, że chłopak kiwnął głową. - Ale coś słabo mi dzisiaj idzie z tym czytaniem - zamknął książkę, starając się pociągnąć rozmowę. - Czytałeś? - skinął głową w kierunku okładki.
- Tak! Całą trylogię, tylko Silmarilliona nie mogłem ugryźć - odpowiedział chłopak entuzjastycznie. - Chyba się jeszcze nie poznaliśmy, Mikołaj jestem. - Podał mu rękę z promiennym uśmiechem.
- Andrzej. - Uścisnął ją niepewnie, ale też z pewną ulgą.


***


Powoli uspokoił mu się oddech, jego rytm dostosował się do dźwięków piosenki nuconej przez Polę, które powoli zaczęły do niego dochodzić.
- Dziękuję - cicho szepnął i powoli podniósł głowę, ocierając zaczerwienione oczy.

[Na pewno nie Keit]

Judka i Tessa, Judka i Tessa...
- A! La forzuda* i asesina^ - pokiwał głową. - To one były autores leśnego gulaszu, prawda? - Na wspomnienie potrawy zaburczało mu w brzuchu. Zignorował narastający głód i przyjął pocieszający ton. - Nie martwiłbym się o nie - wyglądają na parę, która umie o siebie zadbać. Nie zdziwiłbym się, gdyby już dawno uciekły z klasztoru i zamieszkały w lesie - zażartował.

*siłaczka
^morderczyni

[mimbla.tres]

- Nie ma za co - szepnęła muskając wargami jego czoło. Wzięła jego twarz w dłonie, kciukiem ocierając z łzę z policzka. - Mówię poważnie, jeśli będę mogła coś dla ciebie zrobić, cokolwiek, to tylko powiedz.
Chciałabym cię gdzieś ukryć, żeby cię nie znaleźli. Nie wiem przez co przeszedłeś, ale już wystarczy. Złożyła delikatny pocałunek na jego wargach.
- Chcesz przejść się do nas i ogarnąć trochę zanim wrócimy do reszty? - zapytała ostrożnie.

[Justi3]

- Hm - parsknęła, choć nie było to wesołe parsknięcie. - Pewnie tak. Znając je to doskonale dają sobie radę... - wymuszony uśmiech ozdobił jej twarz.

[excepto3]

Pokiwał głową i objął mocno dziewczynę. Dziękuję, nawet nie wiesz jak dobrze, że tu jesteś.

[mimbla.tres]

- No to chodźmy! - Wstała i wyciągnęła do niego rękę. Szli w ciszy, która, choć trochę ciężka, nie była niekomfortowa.
Pola otworzyła drzwi i puściła Andrzeja przodem. Sama wygrzebała z plecaka czysty ręcznik dla niego. Po namyśle wzięła jeszcze kosmetyczkę i podeszła do chłopaka. Oparła się o ścianę obok umywalki.
- Jeśli chcesz, to mogę spróbować zamaskować ci tą malinkę - powiedziała wyciągając korektor.