ZS2 Irregular Christian Camp

[Keitan]

Mężczyzna powoli kasował produkty, nie odwracając wzroku od podejrzanej klienteli.
- Wódka, tak? - Dobrze wyuczonym ruchem sięgnął za siebie, przezroczysta butelka z brzdękiem wylądowała na ladzie. Rzucił Ance prowokujące spojrzenie. - Jedna?

[Justi2]

- Jedna. Ale przyjdziemy jeszcze - dziewczyna uśmiechnęła się i dyskretnie wskazała Andrzejowi gumki. Niech ma na wszelki wypadek. Kto wie jak daleko to z Polą zajdzie...

[excepto2]

- Jaaaa? - teatralnym gestem wskazał siebie zanim zdążył się zarumienić. Spuścił wzrok na podłogę a potem podniósł go znów na gumki. Nigdy wcześniej ich nie używał, ale może to co Anka sugerowała nie było wcale takie niemożliwe. Sięgnął po nie i postarał się dyskretnie włożyć je między resztę zakupów, nie patrząc ani na kasjera ani na Ankę.

[Keitan]

Kasjer naturalnie zauważył. Zmierzył dwójkę wzrokiem i poruszył sugestywnie krzaczastymi brwiami, po czym zeskanował produkt.
- Na pewno jesteście pełnoletni? - humor wyraźnie mu się poprawił.

[excepto2]

Andrzej nie mógł się już zrobić bardziej czerwony.
- Yyynnii... tak oczywiście, nie widać? - przybrał nagle sztuczny dużo niższy ton.

[Keitan]

Mężczyzna spojrzał na wyraźnie niepełnoletniego chłopaka. Potem na trzymany przez niego portfel. Znowu na chłopaka. Westchnął.
- Dobra - zwrócił się do dziewczyny. - Ty wyglądasz staro. 62,80.

[excepto2]

Andrzej stwierdził, że nie ma co się więcej wykłócać z kasjerem i zaczął grzebać w portfelu wysupłując jakieś monety i jeden samotny banknot. Uzbierał grosiki na końcówkę i podał wszystko Ance.

[Justi2]

Anka spojrzała na kasjera z ukosa, z rezygnacją na cennik i z przerażeniem do portfela.
Rzuciła jednak swą jedyną stówę na ladę. Przynajmniej będą drobne na prysznic... Ale więcej do tego sklepu wracać nie zamierza.

[Keitan]

Mężczyzna spojrzał zmęczonym wzrokiem na duży nominał, jednak po dłuższej chwili mruczenia, wzdychania i sapania udało mu się uzbierać resztę.
- Zapraszamy ponownie... - rzucił, nim młodzież trzasnęła drzwiami. Cholera! Znowu zapomniał spytać czy życzą sobie hotdoga.

[Hegxra]

- Jesteś pewny, że to legalne? - Spytała Roberta, patrząc jak Mostowiak układa drewienka w wyznaczonym polu.
- Czy wyglądam na osobę, która nie wie jak obsługiwać się Arsonizatorem Armageddonu z dodatkiem trotylu? - Odpowiedział zakonnicy, wstając po chwili i otrzepując ręce, ignorując wzniesioną brew towarzyszki. - Nie takie rzeczy się robiło w swoim życiu.
- To inna kwestia, chodzi raczej o bezpieczeństwo...
- Chodzi? - Teraz on ruszył brwiami, uśmiechając się przelotnie, mimo patrzenia na przenośną lodówkę pełną kiełbasek oraz szaszłyczków i dziwną ciecz w białym baniaku. - Jeśli nie mówiąc o naszych metodach wychowawczych to tak, można o tym mówić.
- Bezpieczeństwo naszych młodych świętych. - Przecięła dyskusję zakonnica, krzyżując ramiona.
- Bóg rozpozna swoich. - Zachichotał Mostowiak, zajmując się rozlewaniem niebieskiej substancji na drewniany stos. - Lepiej przygotuj rozdawanie rzeczy. Już powoli się zbierają.
Doskonale rozumiał młodzież, pragnącą się wyszaleć. Nie chciał im tego zakazywać. Da im zabawę. Da im żar ich serc. Da im... Ich uwagę.
Aleksy i Franciszek... Nie zawiedźcie mnie. Zgrzeszcie, bym mógł znowu poczuć tę piękną satysfakcję.

***

- Błagam cię, Marysia, schowaj tę gitarę do swojego domku. Nie chcę, by Magda się do niej dorwała jak wróci. - Powiedziała dziewczyna, krzyżując ręce na swym czystym, miło kontrastującym z jej drobną budową, kombinezonem o krótkich nogawkach.
Obozowiczka westchnęła, zabrała jednak instrument ku uciesze Magdy i kilku starszych. Nie mogła dopuścić, by jej wieczór zabrało coś tak... Niesłodkiego. To był jej wieczór, definitywnie. Planowała go cały dzień, przeżyła tyle chaosu, tyle knucia, tyle przymuszeń, by osiągnąć swój cel. "Wszystko dla celu" w końcu dochodziło do swego końca, będąc zapowiedzią. Wygrywałam z tobą wszystkie bitwy, Boże. Przypieczętuję również całą wojnę, zobaczysz.
Magda rozejrzała się dookoła. Ognisko już w zasadzie się zaczynało. Część zakonnic podawała zbierającym się kiełbaski na patykach, stroboskop słabo świecił na liście, a muzyka z cedeka brzmiała w rytmiczne, choć szumiące "Ewry Najt". Mądry sposób, doprawdy. Sztuczna atmosfera czegoś więcej niż siedzenie przy ogniu. Patrzenie na recydywy i ich powrót do wolności. Zemsta za grzech rano. Kto zostanie złapany jako pierwszy?
Nie miała jednak w planach teoretyzować. Zabawa miała się zaraz zacząć. Tylko... Próbowała wyszukać wzrokiem odpowiednie osoby, przytrzymując zarazem niewielką torebkę z ukrytą małpką. Janek... Nie ma go, dobrze. Izydor... Nie, nie jest teraz zagrożeniem. Julien... Aniołku. Gdzie jesteś? Nie chcę cię stracić.

***

ZAPIS Z INTERKOMU NUMER 0420:

Sfinks: ***** mać! No zobacz co ***** narobiliście.
Nos: To ja tego nie zrobiłem.
S: A kto asystentem ***** jest?!
N: Mówiłem, że ja tego nie nie chcę ten!
S: A kto miał kontrolować moc?
N: Piotrowicz, bo powiedział tak ja mówię...
S: A z jakiej racji ***** dajecie wajchę ile razy tłumaczyłem, jest kontroler ***** Ty i żaden **** nie ma bez mojej wiedzy dostawać.
N: Panie Sfinks ja powiedziałem tak "to Pan Piotrowicz mi nie kazał nik nik nikomu dawać" a on wywalił...
S: Jak Cię wywalił? To trzeba było ***** wziąć i przylecieć do mnie sisię nienieruszać! Jakim ***** yyyyyyy?! Zobacz co narobiłeś! Pole ochronne w konserwacji ***** zobacz co narobiłeś po chuja się rwiesz ***** nie Twoje!
Piotrowicz: Marian nie denerwuj się
S: Jak mam się nie denerwować?
P: Zaraz wyklepiemy.
S: Na pewno już nie wyklepiesz *****..
P: No to wyciągniemy z innego generatora i damy Tobie.
S: Takiego połączenia Einsteina-Rosena już nie dostanę
P: No to weźmiemy struny i będziemy fluktuować
S: Te struny... Czemu się ***** rwiecie co nie wasze! Żaden asystent ***** nie siedzi za was nie dowodzi i ***** powiedziałem, że nie ma... Tłumaczyłem tysiąc razy, bo ***** człowiek dba bardziej jak o żonę ***** o ten sprzęt a ***** przyjdzie od tego. ***** mać tłumaczę jest kontroler ten i ten żaden ***** nie rusza jakim prawem ***** tyle razy wam tłumaczyłem!