Star Łorsy!

[Bigben]

Tannon zerwał się z łóżka. Omiótł wzrokiem niewielki pokój z szafką, biurkiem i krzesłem. Typowy styl Imperium.
Mężczyzna ignorował, a przynajmniej starał się ignorować swój sen. Teraz ma poważniejszą rzecz na głowie. A na pewno bliższą czasowo. Szybko narzucił na siebie typowy strój roboczy inkwizytora i z mieczem w dłoni wyszedł na korytarz.
Alarm wył nadal. Hałas zwiększały kroki szturmowców, krzyki oficerów i odległe wystrzały z blastera.
Półchiss zatrzymał jednego z dowódców, by dowiedzieć się więcej.
- Sojusz jest na Kalarbie. Właśnie prowadzą abordaż na statek. - Odpowiedział rudowłosy porucznik.
Tannon minął człowieka i skierował się tam, gdzie czuł najwięcej strachu. Mijając ostatni zakręt włączył miecz świetlny.

[Kage-Sama]

- A żeby szlag, sarlacc i szturmowcowa ślepota trafiła tych monotematycznych nudasów!
Reina była zirytowana. Nie miotnęła wydobytym z inkwizytorskiego miecza kryształem tylko dlatego, że mogła go wraz z resztą miecza sprzedać. Czemu nie, w końcu to tylko kolejna nudna, czerwona klinga jakich wiele... Kobieta westchnęła i zaczęła z powrotem montować broń. Teoretycznie mogła poprosić o pomoc Stefana, ale uznała, że nie będzie się nim wysługiwać pozostało jej korzystać ze starego śrubokręta i zręczności własnych palców. Po wszystkim zmontowaną broń wrzuciła do schowka swego śmigacza, który wykorzystywała jako biurko, łóżko, kuchenkę i ogółem jako dom z braku innego miejsca, które mogłaby tak nazwać. Po raz tysiąc osiemset czternasty pomacała się po udzie czy jej prywatny i osobisty miecz świetlny nie wypadł. Miała na jego punkcie niemałą obsesję. Potem pomacała się po drugim udzie, jednak sądząc przymocowany tam blaster nie był nawet w połowie tak przez kobietę kochany. Naraz gdzieś z oddali rozległo się coś w rodzaju syreny alarmowej. Niestety kalarbańskie góry nie były na tyle miłe, by stać się przezroczystymi i ukazać co się dzieje.
- Stefek, jak sądzisz, to po nas? - Reina rozejrzała się nerwowo i założyła swoje ścigaczowe gogle - Albo po tego biedaka... - rzuciła okiem na martwego inkwizytora, którego miecz przed chwilą wywołał w niej głębokie oburzenie - Albo i nie, bo to gdzieś daleko... Pojedźmy i sprawdźmy! - zakrzyknęła gromko i odpaliła ścigacz mknąc ku kolejnej epickiej przygodzie.

[Justi]

Świtać miało może za trzy godziny, ale rozbłyski odbywającej się nad powierzchchnią gruntu bitwy sprawiały, że Lu musiała mrużyć oczy.
-<cenzura>!!! - Pisnęła i szaleńczo rzuciła sie w bok, kiedy jakiś spadający kawał żelastwa zawalił jej dom - Wakacje życia, <cenzura>... HEEEJ, WY TAAM! - Wydarła sie w stronę statku - Bawić sie w te wasze <cenzura> bitwy gdzie indziej!

[Kage-Sama]

- Booyah! - ścigacz Reiny o mało nie staranował Lu podczas chamowania, bo jego właścicielka za mocno zagapiła się w górę - Stefuś, czy ty to widzisz?! Robią bitwę bez nas! - nafumfała się obrażona

[Justi]

- Uważaj, <cenzura>! - Dziewczyna odskoczyła, celując prętem w ścigacz. - ostrożniej nie można?! A tak wgl, to oni tak od godziny na<cenzura>. Chate mi zniszczyli.

[Kage-Sama]

- Jak od godziny...? Ani ja ani Stefan nic nie słyszeliśmy... - Reina wzruszyła ramionami zawiedziona. A już miała nadzieję, że wreszcie się zabawi... Po czym zapatrzyła się w trzymany przez dziewczynę pręt - Yyy... Zbierasz złom, dziecko...?

[Justi]

- Ty... Złomu nie zbieram. To... Broni nie miałam - skrzywiła sie z niezadowoleniem. - Wszystko wziaķ ojciec... Nieważne. - Zakreciła pretem - Czas sie pobawić... - jeden ze statkow wylądował

[Kage-Sama]

- Mamy miecze na sprzedaż. Takie laserowe - zaproponowała Reina popatrując na lądujący statek - Wyskakuj z kasy, to dam ci jeden, coby cię od razu nie zabili.

[serpens volucer]

[Things to clarify: To są górne warstwy atmosfery! Poziom naszego ISS! To jest abordaż, żadne statki nie będą tu lądować. Skąd Kage mogła wziąć te wszystkie miecze? For Force's sake, at least try to make sense! Również: Miałem dłuższego posta ale mi skasowało, więc musicie obejść się tym.
- Oni po nas wrócą, prawda, sir? Oni po nas wrócą, zorientują się że nas nie ma i wrócą się, przecież nie spędzimy w tym pokoju wieczności... - Takie mazgajenie się, połączone z wyrażąniem chęci powrotu do domu, rodziny, narzeczonej, droida i czego tam jeszcze towarzyszyło Sodervallowi od dłuższego czasu.
- Posłuchajcie mnie, szeregowy. Jęki i narzekanie nie sprawią że się stąd magicznie teleportujecie, nie przywołają jakiegoś dżedaj żeby otworzył drzwi tym swoim mumbo-jumbo, nie ocali was kiedy to cholerstwo spadnie na ziemię a spadnie na pewno. Jedyne na czym możecie polegać w kryzysowej sytuacji to wy sami. Albo, w tym wyjątkowym wypadku, ja. - Po raz kolejny uderzył kolbą karabinu o szybę. Pojawiły się pęknięcia. Uderzył jeszcze raz. I znowu. Szyba poszła w drobny mak, otwierając im drogę do hangaru. - Mówiliście że chcecie do domu? Trzymajcie się mnie, a może wrócicie. - Przewiesił blaster przez ramię i wyszedł przez okno, opierając stopy na wąskim... Z braku laku nazwijmy to parapetem.

[Justi]

- Jak ci wystarczy obietnica kasy, to chętnie! - Lu już biegła