Zielona Szkoła

[Nubes]

[Wołaj. One niech se mają własny wątek, bo mi się też nudzi.]

[Justi]

- Nie jesteś człowiekiem... - Odparła cicho, a potem odwróciła się i odeszła.

[Kage-Sama]

Kara długo patrzyła za odchodzącą koleżanką. Za odchodzącym człowiekiem. Uniosła dłonie do oczu, ale... Zacisnęła zęby i odwróciła się. Odeszła w las. Gdziekolwiek. Gdzieś, gdzie znajdzie kogoś, kto ją zabije.

[Justi]

Ten świat... Tu nie ma już miejsca dla ludzi... Wszyscy... Wszyscy mają jakąś moc... Ale ja nie... Nie pasuję do nich...
Odeszła. Powoli. Niedbając o nic. Przeskoczyła barykadę, rozrywając ubranie i raniąc sobie ręce i poszła w las.

[Kage-Sama]

Kara kroczyła przed siebie nie zważając na nic. Atakujące ją zombie po jednym ugryzieniu same padały i zostawały pochłonięte przez dziewczynę. Czasem nawet nie chciało jej się mijać drzew, więc po prostu je taranowała. Bo nic się nie liczyło. Już nic.

[Justi]

Zombie... Gdy nadeszły, nie zamierzała walczyć. Ale instynkt samozachowawczy kazał jej wspiąć się na drzewo i przeczekać inwazję.

[Kage-Sama]

Dzięki lokalizatorowi biologicznemu Kara wiedziała, że Jus została osaczona przez zombie. Ale nie zamierzała lecieć jej na pomoc. Niby dlaczego...?

[Justi]

W końcu zombie zniknęły, a ona zeskoczyła z drzewa i kontynuowała wędrówkę.

[Kage-Sama]

Miasto... Zamek... Kara nawet nie patrzyła kogo zabija. Było jej wszystko jedno. nabrała takiej masy, że pozbywała się wszystkiego na swej drodze. Każdego.

[Bigben]

[ Dobra, daję coś. ]

Z krótkofalówki Tomka rozległ się mocno zniekształcony głos:
- Bzzzt... Mek! Potrz... Bzzt... Wspar... Dużo zomb... Bzzt!
Tataratata!
- Brak amuni... Bzzt! Bez odbioru!
- Och. - Westchnął Maciek. - Idziemy!