Mushroom War
Heloł. Chciałbym przedstawić fanfick do serialu pt. "Adventure Time", a raczej do jego "drugiego dna". Miłego czytania. Oczekuję sprawiedliwej oceny.
<!--[if gte mso 9]><xml> <o:OfficeDocumentSettings> <o:RelyOnVML/> <o:AllowPNG/> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]--> I
- Simon, wstawaj! Za kilka godzin wylatujemy! – Archeolog usłyszał znajomy głos.
Mężczyzna z trudem otworzył oczy i zamrugał. Nad nim majaczyła niewyraźna sylwetka człowieka.
- Hmm… Czekaj, John.
Takie ciepłe i wygodne łóżko… Ale mus to mus. Niestety.
Westchnął. Z udawanym trudem wstał i przeciągnął się. Spojrzał nieprzytomnym wzrokiem na przyjaciela.
- Idź już. Zaraz przyjdę.
Gdy skończył się ubierać przejrzał się w lustrze. Wysoki mężczyzna z oliwkową cerą. Długie, czarne włosy i okulary. Do tego mały pluszowy ślimaczek wystający z kieszeni swetra.
***
W jadalni powitał go zapach jajecznicy na boczku. Jedyna dobra strona tych badań. Jego przyjaciele pomachali z końca sali. Podszedł do nich i usiadł. Rzucił krótkie „cześć” i zabrał się do spożywania mieszaniny usmażonych jajek i wieprzowego mięsa.
- Jak opiszecie ostatnie wykopaliska? – Zapytał jeden ze znajomych.
- Nieudane. – Odpowiedział drugi. – Nic fajnego nie znaleźliśmy.
Simon wbił mocniej widelec w danie. Skąd mógł wiedzieć, że odkryją stare domki drwali zamiast wioski wikingów?
- A i jeszcze odszkodowanie za zniszczenie kanalizacji jednej z dzielnic Narviku. – Mruknął trzeci.
Archeolog zacisnął pięści. To tylko przez nieuwagę.
- Zapomniałbym o wypadku Briana. Dziwne, że przeżył.
Mężczyzna pufnął ze złości. Gdyby się nie przewrócił na przyjaciela…
- Boję się co szef powie. Kazał nam przyjść, jak wrócimy do Ameryki. Chyba się zawiódł. – Skomentował John, machając boczkiem nabitym na widelec.
Nie wytrzymał. Wbił sztuciec głęboko w drewniany stół.
- To mahoń. – Oburzyła się jedna z żeńskiej części ekspedycji.
- Będę później. – Powiedział i wyszedł wściekły z hotelu.
Skierował się w stronę rynku.
***
Simon starał się odpędzić od złych myśli. „Myśl o Betty, o Kordylierach, o Matce Rosji… O! Betty! Kupię jej jakąś pamiątkę!” pomyślał. Zaczął krążyć po skandynawskich kramach.
Wisiorki, bursztyny, plastikowe pancerzyki krabów, łuski na szczęście… Wszystko nudne i przereklamowane.
Z ponurą miną zaczął iść w stronę mieszkania. Nagle jakiś staruszek krzyknął:
- Ryby, kolczyki, wielka korona znaleziona daleko na północy!
Korona. Brzmi ciekawie. Podszedł do sklepikarza. Wyglądał co najmniej niecodziennie. Miał nienaturalnie długą brodę oraz lekko niebieską skórę.
- Em… God dag. – Przestawił się na łamaną norwegiszczyznę. – Ty sprzedać mi korona? – Wskazał na owe nakrycie głowy.
Była cała złota, a przynajmniej takie dawała wrażenie. Miała trzy rogi z przodu, a środkowy był największy. W oko rzucały się również trzy wielkie rubiny, ułożone podobnie jak rogi. Przyciągały wzrok, wręcz hipnotyzowały. „Chcę mieć koronę. MUSZĘ ją mieć.” Potrząsał głową. „Co ja wygaduję?”
- Ja, ja. Wyglądasz na dobrego młodzieńca… Cena to… 200 koron.
- 200 koron? – Simon przeliczył to na dolary. 32,34. Jak na złotą koronę z rubinami to niewiele. – God. Ja się zgadzać.
Wymienili się dobrami. Niezły prezent. Powinien się spodobać narzeczonej. Specjalnie poczeka z nałożeniem jej do spotkania.
„Biedak” pomyślał starzec. „Nie wie co go czeka. Dobrze, że przynajmniej pozbyłem się tej przeklętej korony”
***
Stany Zjednoczone.
Simon i Betty siedzieli na tarasie w swoim domku w Seattle. Popijali kawę i śmiali się z małych kociąt z internetu. Nagle archeolog wyskoczył z krzesła.
- Ale ze mnie sklerotyk! Zaraz ci coś przyniosę!
Wrócił po chwili z Kartonowym pudełkiem owiniętym wielokolorowym papierem. Paczkę owijała czerwona wstążka.
- A cóż to? – Spytała dziewczyna. Nieco niższa od Simona, też z okularami. Ruda jak wiewiórka.
- Otwórz. – Polecił narzeczony.
- No dobrze. – Powiedziała z uśmiechem. Rozerwała pasmo materiału i otworzyła paczuszkę. Wyciągnęła koronę.
- Och, Simon. Ona jest piękna.
Tak naprawdę miała do niej mieszane uczucia. Biło od niej dziwne… Zimno.
- Ha ha. – Zaśmiał się jej chłopak. – Wiedziałem, że ci się spodoba! Nałożysz? – Spytał.
- Ych... – Chrząknęła. – Może ty założysz. Pasuje do ciebie.
- Ok.
Simon wziął koronę do rąk i nałożył.
Nagle herbata, taras, domek, Betty i całe Seattle zniknęły. Mężczyzna rozejrzał się zdezorientowany. Otaczało go ciemność, straszna i zimna. Poczuł powiew ostrego wiatru. W twarz uderzyły go płatki śniegu. W ciągu kilku sekund wokół niego rozszalała się burza śnieżna. Wtedy Simon po raz pierwszy usłyszał głosy. „Moc” Powiedziało… Coś.
Mężczyzna nie znał tego języka, choć go rozumiał. „Tajemnice lodu i śniegu…”
- GUNTHER!
Korona upadła z brzękiem na podłogę. Naukowiec dyszał ciężko. Po czole spływały mu strużki potu. Rozejrzał się po otoczeniu. Cały taras był oszroniony, choć był środek lata. Herbata w szklankach zamarzła. Komputer przestał działać. Nie to było najgorsze. Był sam.
- Co ja zrobiłem?!
Jedno było pewne: Betty już nigdy nie wróciła.<!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w
aveIfXMLInvalid>false</w
oNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>PL</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w
Używasz adBlocka
Witaj, z tego co zauważyliśmy używasz
adBlocka.
Nasza strona zawiera nie inwazyjne reklamy kontekstowe oraz graficzne, nie wyświetlamy żadnych pop-up'ów, a wszystkie bannery sa odpowiednio wtopione w tekst.
Jeśli możesz, prosimy wyłącz blokadę, serwis się z tego utrzymuje oraz organizuje konkursy.
Jak wyłączyć tylko dla fnin.eu?
Wystarczy kliknąć strzałkę znajdującą się obok ikonki adBlocka
i kliknąć "Zablokuj na fnin.eu"
Ta informacja wyświetli się tylko raz.
