Zabawa dla fanów FNiN :)

[Natan]

Przemierzając miasto natknęli się na Laurę, a wcześniej na Nikę. Bardzo się zdziwili, gdy ją znaleźli, ale powiedziała że wyszła z domu, straciła przytomność, obudziła się i natknęła się na nich, gdy ją znaleźli wszyscy pobiegli jej po pomoc, pierwsza Anna, bardzo się tym uradowała. Gdy się upewniła że wszystko z nią dobrze, stanęła obok i zaczęła klaskać ze szczęścia, że nie wpadła na Onufrego, ale gdy wpadli na Laurę (Laura) zdążyła wypowiedzieć tylko jedno słowo zanim zemdlała.

- Tam! - Laura powiedziała i wskazała na przestrzeń za przyjaciółmi

Odwrócili się i zobaczyli ducha, jednak nie byle jakiego. Był to duch, który ukradł bransoletę. Nagle cały świat zawirował i znaleźli się w paryskich kanałach, wiedzieli to bo na kamiennej ścianie była tabliczka "Canaux Paris", przetłumaczyła im to Kara, która znała francuski. Tylko że Anny Mickiewicz już z nimi nie było!

- Musimy zmierzyć puls Laurze! Nie wiadomo jak na ludzi nieprzytomnych oddziaływują takie teleportacje, skoro nam chce się wymiotować! - rzekła Regina i to ona zaczęła go co chwilę sprawdzać
- A nie mówiłem, oni nas zabiją! Nawet nie mamy ze sobą Manfreda, żeby inni mogli zlokalizować chociaż nasze zwłoki! - histeryzował Net

Regina była bliska płaczu, Julia chciała zasnąć, Felix był w bardzo złym stanie (martwił się o Laurę), a Net histeryzował. Innymi słowy, tylko Nika zachowała trzeźwość umysłu i nie dała się ponieść emocjom.

- Ludzie! - wykrzyknęła Nika. - Musimy odnaleźć bransoletę inaczej oni nas zabiją, moja mama jest już pewnie pod władzą tego gościa, który nas tu porwał. - ostatnie słowa prawie doprowadziły ją do płaczu. - Z resztą paryskie kanały mają chyba jakieś wyjście prawda? - starała się podnieść na duchu resztę

Wszyscy zaczęli wierzyć w lepszą możliwość, tylko Net nadal mówił że nas zabiją, ale najbardziej ździwała ich reakcja Kary

- No to ave, ludziska! To ja powiedziałam duchom jak nas porwać, pracuję dla nich, zrozumiano? Nikt tego nie wie, nawet moja babcia! Wie to tylko MÓJ Manfred. Dobra ten teges, teraz możecie mnie udusić, zabić, utopić, powiesić itd..., ale najpierw musicie mnie dogonić. No to ave! - rzekła i pobiegła w dal paryskich kanałów

EDIT

[Specjalne wyjaśnienie dla Kage-Sama:

- Laura najpierw powiedziała swoje słowa, a dopiero potem zemdlała (CZYTAJ UWAŻNIE BYŁO NAPISANE
"Zdążyła wypowiedzieć tylko jedno słowo zanim zemdlała", PODKREŚLAM ZANIM ZEMDLAŁA!)
- Do paryskich kanałów teleportował ich Onufry
- Nika się po prostu znalazła (czasami w książkach też nie ma napisanych takich rzeczy)
- Kara od zawsze była dziwna (dlatego się zdradziła), no a dla duchów to normalnie po prostu wykonuje ich polecenia
- No, a co do Anny, no to była z Felixem, Netem, Reginą i Karą, a przecież oni byli już na mieście (spacerowali uliczkami, było w poście napisanym przez Justi)]

EDIT 2

[Jest to już logiczne Kage. Wyjaśniłem w EDIT].

EDIT 3

[Dzięki, za pomysł Kage )

[Kage-Sama]

[Natan, ale żeś namącił! W jednej chwili Anna coś mówi, a w drugiej dreptają se przez miasto! Poza tym skoro Laura zemdlała, to jak mogła sekundę później wskazać im Onufrego? Jakie paryskie kanały? Skąd się nagle tam wzięła Nika? Po cholerę Kara się zdradzała (jakim cudem w ogóle pracuje dla duchów)? WTF?!]

EDIT

[Dobra, zmieniłeś co nieco, aczkolwiek wciąż jest to nielogiczna sieczka.]

EDIT

[Wyszła z domu, zemdlała, obudziła się i natknęła na nich. Genialne. A Anna stała obok i klaskała? Nie zdziwiła się tym? Nie pobiegła po pomoc? Umówmy się: TO JEST NIELOGICZNE.
A wtrącenia, które nie mają nic wspólnego z opem piszemy w NAWIASACH KWADRATOWYCH.]

[serpens volucer]

[Dobra, czas złamać zasady etyki. Wybacz, Natanie.]
- Net, Net, Net! Obudź się! Gdzie do licha wywiało twój umysł? Net!
Net ocknął się i wstał z chodnika. Obraz przed jego oczami był rozmazany, widocznie nie miał okularów. Rozejrzał się po zaułku w którym się znajdowali. Z trudem rozpoznał postaci Felixa, Julii, Reginy i Anny.
- Co... Co się stało? Miałem dziwaczny sen, totalnie nielogiczny. - Powiedział.
- Zemdlałeś. - Odparł Felix. - Nie było cię przez całe pięć minut. - Zabrał Okulary neta Julii, która bawiła się zmuszając przedmiot do lewitacji i podał ich prawowitemu właścicielowi.
- Pięć minut!? Przecież oni mogli ją przez ten czas zabić! - Błyskawicznie otrzepał się z pyłu i już miał ruszyć, kiedy Julia złapała go za kaptur bluzy.
- Wyhamuj trochę! Anna ma nam coś do powiedzenia.
- Więc, jak chciałam powiedzieć, zanim mi przerwano, znalazłyśmy z Laurą kogoś kto może rzucić trochę światła na tę sprawę. Aktualnie Laura przetrzymuje go u siebie i wypytuje o różne teorie spiskowe.
- Kto to taki?
- SS-Hauptsturmfuhrer Schultz.

[Kage-Sama]

[Serp, pięknie wybrnąłeś ]
- No, jesteście wreszcie - uśmiechnęła się Laura, gdy cała grupa znalazła się w jej mieszkaniu. Na podłodze siedział związany Schulz, przywalony dodatkowo Gryzakiem.
- Zostaw pana, bo ci zdechnie - mruknęła bez przekonania Ida do koszmarka, który radośnie kłapnął ząbkami
Net, tajemniczo przełamawszy tradycyjne tchórzostwo, podszedł do Niemca i szarpnął go za płaszcz.
- Gdzie jest Nika? - zapytał powoli i dobitnie
Tamten nie zareagował. Net już miał coś powiedzieć, gdy Kara odciągnęła go od mężczyzny.
- Co robisz?!
- Zostaw - dziewczyna była przygaszona - Ja się tym zajmę.
Schulz spojrzał na nią i uśmiechnął się lekko.
- No proszę - jego akcent wciąż był koszmarny - Wtedy cię nie poznałem, ale teraz... Kopę lat, Karolino Andromedo.
Twarz blondynki, szara jak popiół, stężała. Podeszła do SS-mana i położyła drżące dłonie na jego skroni. Przez moment na twarzach ich obojga widać było tylko ogromny wysiłek. Po dłuższej chwili mężczyzna padł nieprzytomny. Julia zamrugała oczami kilka razy, odetchnęła i zaczęła lekko drżącym głosem:
- To nie oni porwali Nikę.
- Więc kto? - zdenerwowała się Anna
- Była tam pani i nie wie? - wtrąciła Ida
- Coś mnie na moment... odcięło. Pewnie Onufry odkrywa kolejne moce bransolety.
- No to pięknie - Regina pokiwała głową - Mówiąc wprost wciąż tkwimy z głową w nocniku?
- Mogę dokończyć? - wtrąciła cicho Julia. Gdzieś zniknęła cała jej dzika żywiołowość - Wiem jaki plan mają ludzie tego tu - wskazała Schulza - Oni też chcą bransolety. Mają całą kupę medium.
- A wy macie mnie i Gryzaka - oznajmiła Ida
- Jak rozumiem idziemy szpiegować bandę gestapowców - westchnęła Laura - To ja myślałam, że ostatni sprawdzian z matmy był trudny...
Jak uradzili, tak zrobili. Kolejno wymaszerowali z mieszkania Laury. Tylko Julia przez moment stała nad ciałem Schulza. Po chwili kopnęła nieprzytomnego.
- To za mojego chłopaka - szepnęła drżącym głosem, po czym dołączyła do przyjaciół

[Natan]

Poszli szpiegować bandę gestapowców. Po dłuższym szpiegowaniu, okazało się że ich kryjówką jest dawna kryjówka Kary.

- Manfred, mówiłeś że jestem tu bezpieczna? - powiedziała Karolina pytająco
- Bo tak było. - odpowiedział
- Najwyraźniej teraz tak nie jest. - odparła.

Gestapowcy nagle zaczęli wychodzić z sierocińca, który kiedyś spłonął. Został tylko jeden jako strażnik, na szczęście Ci co wychodzili, ani strażnik ich nie zauważyli. Kara nie zastanawiała się, gdy wszyscy pozostali Gestapowcy odeszli. Jednym ruchem wyskoczyła z krzaków, w których się ukrywała przed wrogiem. Dopadła strażnika, ale zanim go zabiła, zdążył powiedzieć jedno zdanie: "My nie trzymamy Niki". Kara wiedziała, że mówi prawdę, powiedziała to reszcie.

- Przeczucie mówi mi, aby wrócić do miejsca, gdzie Net zemdlał. - rzekła Regina
- No to tam chodźmy. - rzekła Anna

Poszli tam, w połowie drogi, zorientowali się że zgubili Laurę, Idę i Gryzaka.

- Gdzie oni są? - zapytał Felix
- Mam pomysł - odparła Karolina. - Przeczucie mówi mi że będą z Niką. - powiedziała

Wszyscy przytaknęli, aby poszukać Niki, ponieważ przeczucie rzadko się myliło. Po drodze stało się coś bardzo dziwnego. Natknęli się na Nikę. Powiedziała im że wyszła z domu, straciła przytomność, obudziła się i natknęła się na nich. Wszyscy pobiegli jej na pomoc (gdy ją znaleźli), pierwsza Anna. Gdy upewnili się że wszystko z nią dobrze, Anna stanęła obok niej i zaczęła klaskać ze szczęścia ze Onufry nic jej nie zrobił.

- "Dziwne zupełnie jak w tym moim porąbanym śnie." - pomyślał Net

Szli dalej do miejsca gdzie Net zemdlał. Gdy dotarli do tego miejsca natknęli się na Laurę.

- Tam! - Laura wskazała przestrzeń za ich plecami i zemdlała.

Za nimi stał Onufry z bransoletą. Nagle cały świat zawirował i znaleźli się w paryskich kanałach. Wiedzieli to, ponieważ Kara przetłumaczyła tabliczkę z kamiennej ściany "Canaux Paris"

Net pomyślał że tak dalej być nie może, nie zacznie histeryzować, tylko rzuci tej małej smarkuli ścierkę w twarz.

- Ty. - powiedział wyzywająco wskazując na Karę. - Ty, smarkulo, pracująco dla duchów, ty bip bip. - rzekł Net, a Kara była conajmniej ździwiona. - Przejrzałem cię. - powiedział
- Skąd o tym wiesz? - zapytała, nie ukrywała się już z tym
- Nie ważne, a teraz bip stąd, zanim zmienię zdanie. - rzekł wyzywająco

Wszyscy przyglądali się temu w milczeniu.

- Wiem gdzie są Ida i Gryzak, duchy ich porwały. - powiedział Net, gdy Regina zaczynała sprawdzać puls nieprzytomnej Laurze

[Kage-Sama]

[Natan, znowu to zrobiłeś! Cholera, wszyscy Ci truli, że do d frag, a Ty dalej swoje!
- Kara zabiła człowieka. Ot tak, dla kaprysu?
- gestapowiec powiedział "my nie trzymamy Niki". Od razu wiedział, że o nią chodzi? Kobieca intuicja?
- "jednym ruchem wyskoczyła z krzaków w których ukrywała się przed wrogiem" ...
- ile ci ludzie mają mdleć?!
- Kara jest w wieku Neta, nie powinien nazywać ją smarkulą
- "ździwiona" ...
- Skąd Net wie to wszystko? Kolejna kobieca intuicja?!
Cholera, albo ktoś coś zrobi (dobrzy ludzie, skasujcie jego frag, BŁAGAM), albo olewam to opo!!!]

[serpens volucer]

- Felix! Felix! Człowieku! Obudź się! - Net po raz kolejny walnął Felixa w twarz.
- Osso chodzi? - Spytał ledwo otrzeźwiony Felix.
- Kiedy wychodziliśmy Schultz nagle otrzeźwiał, wstał i strzelił w ciebie z pistoletu na strzałki który kara zostawiła na stole.
- Aha. Miałem kompletnie porąbany i idiotyczny sen. Wyobraź sobie, że wylądowaliśmy w paryskich kanałach.
- To tak jak u mnie. Porąbane.
- To co się teraz dzieje?
- Schultz lewituje w kaftanie i łańcuchach, mu cię ocuciliśmy, teraz mamy dzwonić do wubeków po pomoc. W końcu mają u nas dług. Ludkowie od mamrota też pewno pomogą. Jak dotąd nie odpłacili się za pomoc z pałacem snów.
[Szatanie... Tfu, Natanie, trzymaj się z daleka od tego tematu. Jeśli nie zaprzestaniesz ataku, osobiście wysunę petycję o ban dla ciebie.]

[Kage-Sama]

[Serp, jesteś moim mistrzem, moim mentorem, moim osobistym Jezusem!!!]
- Pałacem Snów? - zainteresowała się Laura - Ciekawe życie prowadzicie, jak widzę...
- Tekla coś mi kiedyś opowiadała - westchnęła Ida
- E, mnie ciekawi bardziej co zrobimy z tym fantem - mruknęła Regina - Facet nas widział, wie kim jesteśmy - posłała Julii dyskretne spojrzenie. Ta chyba nawet nie zauważyła. Siedziała skulona na krześle przy biurku Laury i nieruchomo wpatrywała się w przestrzeń.
- Chyba powinniśmy już iść - dodała głośniej gotka popatrując na blondynkę. Ta jakby się ocknęła i wstała z gracją staruszki, czyli powoli. Ciężkim spojrzeniem obrzuciła całe towarzystwo. Mechanicznie pogłaskała Gryzaka, który przypałętał się do jej nóg.
- Idziemy - oznajmiła

[Natan]

[Serp, odpuszczam tamten temat z paryskimi kanałami, ale będę dalej pisać]

[serpens volucer]

[Kage, przesadzasz. Robię to dopiero trzeci raz w życiu, a i tak nie rozumie. Natanie: Apage Satanas!]