Felix Net i Nika Moja historia

[serpens volucer]

Znów błędzik.

Leokadia odchyliła rękę w której błysnął sztylet.

Zgadzam się w 100% z Kage. Regina nie daje się tak łatwo. To nie ten typ.
Jaką niby superpotężną energię mają Felix i Net? Nika, rozumiem, ale oni? No chyba że chodzi o umysłową. Co jak co, ale te "kompaktowe komputerki" mają całkiem niezłą moc obliczeniową.

[Kage-Sama]

A tak BTW, to nie prościej Poldzi byłoby dorwać FNiN osobno, po kolei. Albo chociaż nie zdradzać niecnych (Buahahahahahaa!!!) zamiarów?

[serpens volucer]

Razem są silniejsi niż osobno. Jak kuzynki.

[Nika_Mickiwicz1005]

Dzięki za komentarze, ale jak już mówiłam (czy raczej pisałam) ,,wszystko wyjaśni się później". Buhahahahahahaha!

[Nika_Mickiwicz1005]

Część 2 rozdziału 2. Jest krótka, ale chciałam skończyć Rozdział II, a tylko tyle w nim zaplanowałam.
-Iaaaaaaa! A masz wredna małpo!-pomiędzy Nikę i Leopoldynę wskoczył ktoś drobnej postury. Ku zdziwienu przyjaciół była to Laura. Dziewczyna złapała sztylet z wysadzoną rubinami rączką i zaczęła śpiewać obco brzmiącą pieśń, która okazała się zaklęciem:

* Metalli,
apud sapientes verba formavit,
indicata adhuc manus nascentium,
melancholia exilium per voluntatem mater O.

Leopoldyna-Regina otrząsnęła się z początkowego zdumienia i spróbowała zaatakować. Spróbowała, ponieważ nie mogła się ruszyć.
-No naprawdę Leopoldyno- powiedziała z kpiną Laura.- Nie rozpoznałaś zaklęcia wiążącego? Ojojoj. Chyba się starzejesz!
-Ja się nie zestarzeję! Nigdy!-Leopoldyna była wytrącona z równowagi.- Zresztą...- Kobieta urwała-O nie! Nie teraz!
Zaskoczeni przyjaciele i Laura patrzyli na Reginę-Leopoldynę. Miała zamknięte oczy i zaciśnięte usta. Po chwili otworzyła oczy.
-Gdzie ja jestem?- spytała Leopoldyna-Regina.
* Początek ,,Wojny czarownic" przetłumaczony na łacinę.

[Kage-Sama]

Iaaaaa! A masz wredna małpo!
To mnie rozwaliło na łopatki. No i Laura wbija w środek akcji, a Regusia jednak się nie poddała. Czyli natychmiast chcę nowy fragment D

[serpens volucer]

This is it. Jak powiedział Mojżesz do Boga na widok plag trapiących Egipt.

[Nika_Mickiwicz1005]

Ten rozdział będzie dość krótki, ale następne na pewno będą dłuższe (mam przynajmniej taką nadzieję )

Rozdział III
-Najpierw chcesz nas pozabijać, a teraz nie wiesz gdzie jesteś?!- wrzasnął Net.
-Ja was chciałam pozabijać?- Gotka była szczerze zdumiona.-Ja nawet nie wiem gdzie jestem!
-Jesteś w naszej szkole. Wpadłaś tu, zamroziłaś wszystkich i powiedziałaś, że wyssiesz z nas moc.-Głos Niki podniósł się do krzyku.-Zamachnęłaś się na mnie sztyletem i gdyby nie Laura nie było by mnie tutaj!
-To nie ja was chciałam pozabijać tylko Leopoldyna.-Regina pokręciła głową.-Chyba muszę wam wszystko opowiedzieć.
-Chyba musisz-powiedział chłodno Felix.
-Pamiętacie zdarzenia na feriach? Pewnie, że pamiętacie. Moim jedynym celem było odnalezienie Maszyny Życzeń i przejęcie nad nią władzy. Kiedy jednak ją znalazłam okazało się, że jest za duża, by ją zabrać i zbyt potężna by nią kierować.
Byłam jednak na tyle samolubna, egoistyczna i chciwa, że wzięłam jej fragment. Dokładnie taki sam fragment miała Leopoldyna. Nie wiem jakim cudem, nie wiem w jaki sposób, ale był identyczny. Dokładnie przedwczoraj rano, gdy wstałam rano z łóżka ,w mojej głowie, tak w mojej głowie, odezwała się Leopoldyna. Okazało się, że między tymi którzy mają przy sobie część skały powstaje telepatyczna więź. Można tą osobę wyśledzić, można z nią rozmawiać lub...dokonać instantanea personalitatem commutationibus.
-Chwilowej wymiany osobowości? - milcząca dotąd Laura, patrzyła się na gotkę ze zdziwieniem, ale też z szacunkiem.- Nie sądziłam, że to możliwe.
-Jak widać możliwe.-Regina wzruszyła ramionami.-Nie chciałam się zgodzić. Nikt w końcu nie chce być sobą tylko przez chwilę. Powiedziała jednak, że Tobiasz wyszedł już na wolność i jeśli się nie zgodzę przyjdzie i zabije Nicole, moją siostrę. Od śmierci rodziców, czyli właściwie od dwunastu lat to ona mnie wychowywała. Leopoldyna obiecała, że jeśli się zgodzę to moja siostra pozostanie bezpieczna, a my będziemy się wymieniać co godzinę. Nie dotrzymała słowa.
-Co było do przewidzenia-mruknął Net.
-Nicole wprawdzie pozostała bezpieczna, ale Leopoldyna nie pozwalała mi kierować swoim ciałem. O każdą chwilę muszę walczyć, czasami wygrywam bitwę, tak jak teraz, ale nie wygrywam wojny.
-Czy wiesz co to jest Róża Wszechświata?- spytał Felix.
-Nie, nie wiem- odparła po zastanowieniu gotka.
-Co możemy dla ciebie zrobić?-spytała Nika.
-Nic. Tę wojnę muszę wygrać sama. A teraz żegnajcie.
Dziewczyna odwróciła się i szybko odeszła, ale czas nadal stał w miejscu.
-Wow. Ma dziewczyna power.- Net jeszcze był pod wrażeniem ostatnich wydarzeń.
-Laura, ja ci jeszcze nie podziękowałam za uratowanie życia-zaczęła Nika.-Nigdy ci się nie odwdzięczę.
-A ty byś tego dla mnie nie zrobiła?
-Oczywiście, że bym zrobiła!
-To nie mamy o czym mówić.
Przyjaciele dopiero teraz zauważyli, że Laura jest ubrana w zieloną suknię, z wyszytymi na rękawach znakami.
-Zapewne macie wiele pytań, ale najpierw musimy przenieść się w bezpieczniejsze miejsce.
-Ale jakie jest tutaj bezpieczne miejsce?- Felix patrzył na Laurę z uwielbieniem.
- Jest jedno miejsce. - Dziewczyna uśmiechnęła się.- Polecimy do szafirowego pałacu.

[Kage-Sama]

Regina samolubna, egoistyczna i chciwa? Nieee, przecież ona by się nie przyznała! Jest za bardzo samol... Dobra, nieważne. No i Panna Gotka nie ma rodziców. Fajnie, mam nadzieję na rozwinięcie wątku, podobnie w sprawie Nicoli. "Ja ci jeszcze nie podziękowałam za uratowanie życia" - nie wiem czemu, ale dla mnie zabrzmiało to jak "Cholerka, zapomniałam kupić żelki" czy coś w te kratki. No i fragment się wydłużył Czekam na następny.

[Patrycjolona]

Ciamk mlask ciamk. Pomysl smaczek ma ale gotowamy ma zbyt szybkim ogniu Zwolnij trochę akcje i zagleb się w nią