Felix Net i Nika Moja historia

[Nika_Mickiwicz1005]

Witam! To moje pierwsze opowiadanie o FNiN. Przepraszam za ewentualne błędy stylistyczne i proszę o ich wytykanie . Mam nadzieję, że się spodoba.


CZĘŚĆ I
Niepewność.


Prolog
Cisza. Cisza. Cisza. Cisza na wieki, wieków. Tak. Właśnie ciszy pragnę. Ale nie, ktoś stoi nade mną.
-Regina! Wstawaj! -Nicola patrzy na siostrę z niepokojem.- Słyszysz mnie?
-Słyszę, słyszę. Przecież wstaję.
-OK. Za pięć minut na dole.
Co się dzieje ? Dlaczego ciągle wydaje mi się, że coś jest nie tak? Oczywiście, mieszkam z siostrą, moi rodzice nie żyją. To nietypowe, ale tak było zawsze. Dlaczego wydaje mi się, że ktoś obcy, ktoś zły jest moim pomalowanym na czarno pokoju? Nie. Nikogo nie ma.
Ubieram się. Chcę już wychodzić z pokoju.
I wtedy słyszę w mojej głowie głos:
-Witaj, nazywam się Leopoldyna.

[Addictowa]

Powiem szczerze, że tak mnie ucieszyły dwa pierwsze wersy, że nie będę narzekać na to, że tekst jest za krótki. Za to są błędy interpunkcyjne. Za te dwa wersy naprawdę brawo. Za to nie wiem, co dalej.

[Kage-Sama]

Oj tam, to prolog.
Ja tam się nie czepiam, ogólnie wiadomo, że Nika i Regina sprawiają, że będę wychwalać każdy pamflet. Ale tego nie będę. Bo to nie pamflet Podoba mi się (choć krótkie strasznie), przypomina mi moje stare Pajęczniki. Czekam z niecierpliwością na DŁUŻSZY fragment.

[Nika_Mickiwicz1005]

Bardzo, bardzo, bardzo przepraszam za błędy interpunkcje. I ocywiście za tak krótki fragment oraz dziękuję za komentarze.





Rozdział I

Rudowłosa postać stoi przed budynkiem gimnazjum nr 13.Jej zamyślona mina wskazuje na to, że problem który rozważa jest do głębi trudny do rozwiązania, wręcz nieszablonowo zawiły, a...
-No ile można na was czekać! - Nika Mickiewicz, bo właśnie nią była ta postać, popatrzyła z lekkim poirytowanym na swoich dwóch przyjaciół.
-Helo mała. Spokojnie, nie denerwuj się, bo ci zmarszczki zostaną- Net cmoknął dziewczynę w policzek.
-Cześć. - Obok przyjaciela stanął Felix Polon, przystojny, dobrze zbudowany blondyn.-Bylibyśmy szybciej, ale korki były.
- Znowu korki?- Brwi dziewczyny podjechały do góry. -Myślałam, że Manfred sobie radzi?
-Zaczęli remontować drogi. Jest odwilż. Dużo samochodów. Wymieniać dalej czynniki sprzyjające korkom?
-Chodźmy do szkoły na ten apel - przerwał dyskusje Felix.
-Apel? Dyro znowu się chce produkować?- spytał Net idąc równocześnie do szkoły.
- A kiedy on nie chce?- prychnęła rudowłosa.
Przyjaciele ze śmiechem weszli do szkoły.
Szkoła jest równoznaczna z hukiem, wrzaskiem, krzykiem... No hałasem po prostu. I tak samo zawsze było w szkole Felixa, Neta i Niki. Przynajmniej do tej pory...
-Co tu tak cicho? Spóźniliśmy się? -Nika z zaskoczeniem rozejrzała się po wymarłym holu.
-Jest za piętnaście ósma. Nie mogliśmy się spóźnić.- Felix stanął obok dziewczyny.
-Może dzisiaj sobota, a nam się dni tygodnia...
-Buhahahaha! - Upiorny śmiech rozproszył ciszę korytarza, jednocześnie przerywając Netowi.
-Co to było?! -Nika przysunęła się odruchowo do Neta.
-To ja byłam! - Ubrana na czarno postać, wyszła z jednej z sal. Pewnym krokiem podeszła do przyjaciół i odgarniając włosy z twarzy. Tą postacią okazała się...
-Regina?! Co ty tu robisz?!- Nika z niedowierzaniem popatrzyła na dziewczynę.
-Ha! Odpowiem na pytanie drugie: przyszłam was zabić. Zapewne zastanawiacie się dlaczego jest tak cicho? Zamroziłam czas. Nikt was nie usłyszy... Wróćmy, jednak do pytania pierwszego: Regina jest w miejscu zwanym Różą Wrzechświata. Wychodzi więc na to, że tylko ciałem jestem Reginą.
-A kim jesteś duchem?
-Leopoldyną! Buahahahaha!

[prof maro44]

buhahahahahahahaahahahahahahah!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!Pomysł świetny i przyjemnie się czyta.

[Nika_Mickiwicz1005]

Jeszcze raz dzięki za wszystkie komentarze.

[serpens volucer]

Kilka błędów, np.

Felix popatrzył na Nikę, Nika na Felixa

Poza tym, po co Leopoldyna miałaby to robić? Skąd wiedziała gdzie ich szukać? I co to miał być za żart? Bo jeśli dobrze przeczytałem, to Net miał rację, zostało im niewiele czasu.

Ale ogólnie, to całkiem fajne.

[Nika_Mickiwicz1005]

Leopoldyna... Wszystko wyjaśni się później.

[Nika_Mickiwicz1005]

To jest pierwsza część drugiego rozdziału. Przepraszam, że taka krótka, ale więcej nie wymyśliłam.




Rozdział 2
-Leopoldyna?! - Net nie posiadał się ze zdumienia.-Leopoldyna siedzi w więzieniu!
-Jak widać już nie.- Regina-Leopoldyna uśmiechnęła się.- Masz rację, ciało Leopoldyny siedzi w więzieniu. Niestety, jest teraz niczym puste opakowanie. Bez wnętrza. A ja jestem tutaj.
-Ale jakim cudem?- spytała Nika.
-Jak zapewne pamiętacie policja aresztowała mnie. Zrobili to dość szybko, nie miałam nawet czasu, by pożegnać się ze Skałą. Nie wiedzieli jednak, że żeby porozumiewać się z Maszyną Życzeń wystarczy mieć jej kawałek przy sobie.-Leopoldyna wsunęła rękę za kołnierz bluzki i wyciągnęła stamtąd łańcuszek z przewieszką.- Zapewne domślacie się już co to jest?
-Cały czas nosisz przy sobie Skałę?-Felix popatrzył na kobietę z niedowierzaniem.
-Nie Skałę, ale jej fragment.-Regina-Leopoldyna poprawiła go spokojnie.-To dzięki Skale jestem w ciele Reginy. Wydaje mi się jednak, że chcielibyście dowiedzieć się po co tu przyszłam.
-Zaiste.- Mimo całej sytuacji Net nie zrezygnował ze swojego stylu bycia.
- Powiem prosto z mostu: muszę wyssać z was waszą energię przy tym was zabijając.
-Ale... Dlaczego?!- Nika popatrzyła ze zgrozą na Reginę-Leopoldynę
-Bo chcę być wszechmocna! Jeśli wyssam z was energię będę dużo mocniejsza! I chcę się zemścić, za to co zrobiliście mi, Leokadi i i Leontynie! A ciebie głupia dziewczyno zabiję pierwszą!-Leopoldyna odchyliła rękę w której błysnął sztylet.
CDN.

[Kage-Sama]

Leopoldzia przejęła Reginę?! No nie, tak nie może być! Ona by się nie poddała tak łatwo!
Mam nadzieję, iż Autorka weźmie tę lekką uwagę pod... uwagę I szybko wrzuci nowy fragment.