Igrzyska Śmierci - Rzeźnik powraca

[Katrin]

No i zaczynamy 3 turę rzeźnika. Oto nowe zasady.

Fabuła:
Świat przyszłości, kraj Panem (dawne Stany Zjednoczone) jest podzielony na 12 dystryktów i Kapitol, stolicę. W Kapitolu mieszkają bogaci ludzie, a pozostałe 12 dystryktów pracuje na nich. Dawniej te dystrykty się zbuntowały, ale Kapitol brutalnie stłumił powstanie i "za karę" co roku wybiera z każdego dystryktu 1 dziewczynę i 1 chłopaka w wieku 12-18 lat, do "Głodowych Igrzysk". Zamykani w wielkiej arenie i zmuszani do walki na śmierć i życie, próbują za wszelką cenę przeżyć. Wygrać może tylko 1 osoba.

Cel gry:
Trzeba zapobiec śmierci niewinnych osób i zlikwidować Kapitolistę.

Zasady gry:
- Nie można nikomu powiedzieć jaką ma się rolę. To zniszczy tylko klimat oraz całą grę. Osoby które tego się dopuszczą zostaną wykluczone z gry.
- W fazie dnia uczestnicy muszą wytypować osobę, która ma zginąć. Jeżeli 2 osoby będę mieć po równo głosów, losowo zostanie zabita jedna z tych osób.
- Nie zważajmy na to, że jesteśmy tutaj bardzo dobrze zaprzyjaźnieni - to tylko gra. Niech nikt się nie obraża, że ktoś kogoś wytypował.
- Aby gra była ciekawsza, Kapitolista powinien kierować się jakimś szyfrem i nie zabijać byle kogo. Wszystko po to by zostawić po sobie jakiekolwiek ślady.
- Osoby z przydzielonymi rolami mogą czasem, nie zdradzając się, znaleźć jakąś wskazówkę, każdy inny mieszkaniec ma prawo do wymyślenia własnej wskazówki, fałszywej albo wymyślonej dla przekonania innych o winie jakiejś osoby. Organizator może napisać, że jakaś osoba coś znalazła itp., ale nie może sterować innymi uczestnikami.
- Wszelkie nieobecności powyżej 2 dni proszę zgłaszać do organizatora (czyli do Katrin). Jeżeli od rozpoczęcia gry osoby ze specjalnymi rolami nie będą wykonywały swojego obowiązku to staną się one zwykłymi uczestnikami, a specjalna rola zostanie rozdana losowo innemu uczestnikowi.
- Role będą dobierane losowo (czyli nie można wybierać sobie tego kim chce się być).
- Po skończeniu zgłoszeń role zostaną rozesłane do wytypowanych graczy na pw.
- Ilość miejsc jest nieograniczona.
- W grze istnieją 2 fazy: faza dnia i nocy.

Faza dnia: to taki zwykły dzień w Panem. Ludzie dyskutują, trenują, spiskują, zastanawiają, kto może być Kapitolistą, oskarżają się nawzajem, walczą na arenie, ukrywają się. Imię osoby którą się typuje na mordercę musi być napisane grubymi literami. Inaczej głos się nie liczy.
Faza nocy: to faza w której nie można pisać: kraj zostanie uśpiony, uczniowie śpią w swoich domach. Osoby które otrzymały specjalne role, wysyłają na PW do organizatora gry nicka wytypowanej osoby.

- Faza dnia trwa od ogłoszenia dnia przez organizatorkę do 00:00.
- Faza nocy trwa od 00:00 do ogłoszenia dnia. Czyli na odwrót.
Po fazie nocy następuje podsumowanie nocy - zostaje napisane ogłoszenie kto zginął i kto uchronił się przed śmiercią.



Kapitolista - Conoc zabija jedną osobę, by urozmaicić show
Szpieg Trzynastego Dystryktu - Co noc może ochronić jedną osobę wysyłając jej różne rzeczy, za pośrednictwem agencji.
Szósty Zmysł - Ma szósty zmysł, pozwalający spróbować wytypować ofiarę. Jeśli się uda, może sprawdzić jedną osobę, czy ma "krew na rękach"
Uczestnicy - Zwykli uczestnicy wylosowani do udziału w Igrzyskach, co noc typują osobę, która według nich jest Kapitolistą. Co noc mordują jednego uczestnika, by zniszczyć Kapitolistę.

Gra ruszy dzisiaj (22.09.12) o północy.

Lista zgłoszonych osób:
1. kam193
2. RovQus
3. Karmel
4. Bigben
5. FanNeta123
6. Justi
7. Patrycjolona
8. Kolekcjoner dusz
9. serpens volucer
10. Keitissa
11. BlueAI
12. nika22

Jeśli macie jakieś zastrzeżenia to proszę pisać. Wszelkie uwagi możecie wysyłać na PW, lub pisać pezpośrednio tutaj.

[serpens volucer]

SV czekał. Został wylosowany do tej bezlitosnej gry. Jego partnerką była Karmel, dziewczyna którą znał tylko z widzenia. Jeśli chodziaż jednemu z nich uda się przeżyć, ich dyskryt dostanie zapas potrzebnych rzeczy który powinien starczyć do następnych igrzysk. Schował głowę w dłoniach. To go przerastało.

[FanNeta123]

[Ekhem, zaczynamy przed Igrzyskami, tzn. trochę normalnego życia.]
FanNeta123 uśmiechnął się. Właśnie wygrał przedostatnią walkę na mistrzostwach w ShootHim, najlepszą strzelankę tego roku. Do finału zostało dziesięć minut. Nagle ktoś zadzwonił do drzwi. FanNeta123 poszedł do hallu. Po drodze przejrzał się w lustrze. Chudy, wysoki, przeciętnie umięśniony, piętnastoletni chłopak z niebieskimi oczyma, okularami i czarnymi, długimi włosami, w czarnym T-shircie i zielonych szortach. Otworzył drzwi. Stał tam mięśniasty facet, który wyglądał na agresywnego.
- Zostałeś wybrany do Głodowych Igrzysk. Twoją partnerką będzie Patrycjolona. Igrzyska zaczynają się jutro. Powodzenia - uśmiechnął się złowieszczo i odszedł.
Serce FanaNeta123 zaczęło szybciej bić. Czemu akurat on?! Ale dobrze, zna się na survivalu, ćwiczy sztuki walki, jakoś sobie poradzi. Chyba...
Na razie nie może nic zrobić. Chyba, że pójść wygrać ostatnią walkę w ShootHim.
Tak zrobi.

[Patrycjolona]

[trochę jest namieszne z tymi rolami, ponieważ sama na początku dostałam Karmel, a potem mi zmieniono na Bigbena, który zgłaszał że będzie mógł brać udział dopiero od października. Teraz jak widzę FN ma partnera zamiast partnerki. Namieszane to jest i radzę wstrzymać się z rozpoczęciem rozgrywki dopóki nie zostanie to do końca uzgodnione.]

[Keitissa]

[Blue się raczej nie zgodzi]
Została wybrana do igrzysk. Ktoś powiedział jej, że jest w parze z niejakim Rovqusem. Igrzyska głodowe! Dlaczego wybrali właśnie ją? Keitissę? Zresztą nieważne i tak ma zamiar wygrać. Z partnerem miała się spotkać na miejscu.
Była wysoką dziewczyną o zielonych oczach.
Aktualnie jej głowę zapełniała tylko jedna myśl: przeżyć.

[Katrin]

Ludzie spokojnie. Nie ma tyle dziewczyn, żeby wystarczyło wszystkim chłopakom i jeszcze mi się zgłaszają osoby już po zamknięciu naborów. Gracie tak, że się przygotowujecie do głodowych igrzysk. Później przyjdzie czas na rozgrywki na arenie.

[Katrin]

Aha i wybierzcie sobie z którego jesteście dystryktu. Tylko tak, żeby się nie powtarzały.

[RovQus]

Nie! Dlaczego ja? Przecież jest tylu innych... Ja nie chcę!
Taka była pierwsza myśl RovQusa po przeczytaniu listu. Został wybrany do Igrzysk, a jego partnerką miała być niejaka Keitissa. Co to w ogóle za chory pomysł! Czym on się różnił od tych wszystkich szczęśliwych ludzi, których widiział za oknem? Może i żyli w biedzie, ale mieli przed sobą jeszcze tyle lat, w których mogli używać życia do woli. A on? Nie mógł być pewny, czy został mu choćby tydzień życia! Zginie i nikt po nim nie...
Zaraz, pomyślał RovQus, wstając z krzesła, na którym usiadł sam nie wiedząc kiedy, a dlaczego to ja mam zginąć? Przeżyję, uda mi się, muszę tylko w to uwierzyć. Uda mi się.
Znów usiadł na krześle gapiąc się w przestrzeń przed sobą. Przesiedział tak dobre dwie godziny, nie myśląc o niczym.
EDIT: [Keitissa, z którego jesteśmy?]

[Patrycjolona]

Pat słyszała już plotki o wybrańcach do Igrzysk i wiedziała że w końcu i na nią trafi. Nie było to dla niej zdziwieniem. Już od 5 lat udawało jej się tego losu uniknąć, ale za szóstym nie pofarciło jej się. Wybrali ją, a do pary przyznali jej niejakiego Bigbena, którego widywała tylko z widzenia, ale wydawał się sympatyczny, chociaż może trochę mikry w jej oczach. W Igrzyskach straciła już dwie siostry i brata. Musiała przeżyć za wszelką cenę i nie zostawić rodziny bez opiekuna na starość. Dlatego właśnie kiedy wytypowali Gaję, Pat zaczęła się szkolić tak intensywnie jak tylko pozwalał jej na to czas, pomiędzy pracą a szkołą. Chciała być jak Ciri z fascynujących jej książek o wiedźminie. I miała nadzieje że taka była. Jedyną wadą były tylko strasznie długie i gęste włosy których nie miała jeszcze prawa ścinać. Ot taka głupia tradycja w rodzinie. Ale i na to była rada. Kilkanaście tuzinów warkoczyków było na tyle praktyczne, że nie przeszkadzały w niczym, oraz nie trzeba było ich czesać. Po biegu i treningu, Pat zwykle miała tak poczochrane włosy że godzinami je rozczesywała, a czynność ta nie mogła się odbyć bez irytacji i nie gorszego niż szewc języka.

Dystrykt siódmy

[Kolekcjoner dusz]

- Co! Jak kto? - Wykrzyknął Kolekcjoner dusz. Przez chwilę myślał, że to tylko głupi żart z tymi igrzyskami, ale jednak nie. Jego partnerką była Justi. - Czemu zawsze ja muszę mieć takie parszywe szczęście.


[ Justi jesteśmy z 10 dystryktu, okej?]