T&C2: Historie mocno pokręcone

[Justi]

[Why? Przecież to jest monotonna opera mydlana.]
W niedługim życiu było tyle martwych, że kolejna osoba nie powinna mieć dla nie znaczenia. A jednak miała... Wiedziała, że jej koleżanka prędzej, czy później nie wytrzyma i zrobi to co właśnie zrobiła. Nie sądziła jednak, że stanie się to tak szybko. Pochyliła się nad Pat. Dotknęła jej. Dziewczyna drgnęła. Może jeszcze jest szansa? W Justi zapłonęła iskierka nadziei. Przeniosła Pat na najbliższą imitację łóżka i oczyściła ranę. Nabój w brew pozorom nie wbił się głęboko. Skrzywiła się i wyjęła go. Starannie opatrzyła ranę. Lufa była ustawiona pod kątem i nie uszkodziła mózgu, więc jest jeszcze nadzieja, że tylko zemdlała z bólu i utraty krwi. Pat ma jeszcze nikłe szanse na przeżycie...
Trzeba jeszcze poszukać Andrzeja. Ta jego rana...
W rozmyślaniach przerwał jej cios w tył głowy. Zdążyła krzyknąć i straciła przytomność. Obudziła się kilka godzin później powieszona za nadgarstki w jakiejś dużej sali. Obok wisieli w tych samych pozycjach: FN, KD i ta dziewczyna z T-shirtem z Gwiezdnych Wojen. Justi rozejrzała się. Pat nie było, za pewne uznali ją za martwą... W końcu tego chciała...
Justi spróbowała się uwolnić z metalowych kajdan na nadgarstkach, ale zaowocowało to tylko zdarciem skóry. Po rękach pociekła jej świeża krew. Ze stopami było podobnie. Dziewczyna przestała się szarpać.

//Wydzielone z Trampek&Czekolady.//kam193

[FanNeta123]

FanNeta123 myślał. Udawał śpiącego, ale był czujny. Jakie ma szanse wyrwania się? Żadne. Że lina się urwie? Nic. Ale MUSIAŁ coś zrobić.
Miał jeszcze nóż.
Zaczekał, czy nie przychodzi jakiś strażnik, a potem się rozbujał. Bolało, ale to nic. W końcu złapał stopami żyrandol. Pociągnął. Zaczął coraz bliżej przyciągać. W końcu przyciągnął żyrandol do swoich rąk. Przeciął ostrą krawędzią swoje więzy. Nagle poczuł, że spada. Coś szarpnęło.
- Kurde. - mruknął. - Nie przewidziałem tego.
Wyciągnął ręce do ziemi. Puścił nogami żyrandol. Opadł na ręce. Przerzucił nogi do tyłu. W końcu był wolny!
Wyciągnął nóż i poodcinał więzy. Wszyscy normalnie opadli, tylko KD łupnął o podłogę.
- Dzięki. - powiedziała Justi - Ale KD jest nieprzytomny.
- Kurczę! Czyli mamy śpiącego. No nie.
Przeszedł się kawałek. Nagle odgłos jego kroków stał się głuchy.
- Co jest...?
Przesunął płytę chodnikową. Pod spodem była skrzynia. FN ją otworzył.
W środku była broń.
- OK... Czyli ta spluwa dla Justi... - podał jej. - A Bor i MSBS dla mnie. Ale... co to, jakieś durne reality show?! Sadzają więźniów przy ich broni?! Albo są głupi, albo... musimy być czujni.

[Andrzej]

[[FanNeta123: Nie zauważyłeś drobnego, subtelnego faktu, że mnie w tym opowiadaniu już nie ma? Odsyłam do postu #374]]

[Justi]

[To ja w taki razie odeślę cię Andrzeju do postu #376. FN pisze zgodnie z poprzednim postem.]

[Andrzej]

[[Czemu wy na siłę mnie tu wracacie? W opowiadaniu nie można decydować za innych. Będę kiedyś chciał wrócić, to wrócę.]]

[Justi]

[Dobra, wykasowuję.]
[//EDIT: Zrobione.]

[Patrycjolona]

[jeden mały problemik: czemu kurna decydujecie za mnie? Zgadzam się z Jędrzejem. Nie po to Pat strzeliła se kulkę żeby zmartwychwstać. Napisałam już że nie chcę już brać udziału w tej operze mydlanej]

[Justi]

[Spoko, zmienione.]

[Andrzej]

[[Ja już powiedziałem. I Andrzej z opowiadania, i ja, jesteśmy nieco zmęczeni. Ja jadę na wakacje pod palmami, Pati nie żyje. Jeśli fabuła się rozkręci, a w opowiadaniu weźmie udział więcej niż dwie osoby, a być może ktoś wróci - to czemu nie, mogę pisać. Do tego czasu żelazna zasada: w opowiadaniach nie decydujemy o udziale innych bohaterów. Nie decydujemy za nich o ich życiu, śmierci, działaniu, o niczym.]]

[Justi]

[Już swoje zmieniłam, wykasowałam z moich postów Andrzeja i Pat. Podoba się? O resztę proście FN'a]
[Jeżeli ktoś (z tamtego posta, który budził tyle kontrowersji) nie chce być w tej scenie, mogę go w każdej chwili wykasować. Nie mam problemu.]