Fobie, czyli strachy których inni nie rozumieją

[Zegarmistrz]

Nie mam żadnej fobii w tak mocnym stopniu, żebym się panicznie czegoś bał, ale jakieś tam zalążki we mnie drzemią, i tak:
- Bardzo nie lubię pająków. Zwierzęta te są fajne do momentu, kiedy są albo bardzo małe, albo za szybą. Kiedyś taki jeden wielki i owłosiony usiadł mi na nogę, to mało co na zawał nie zszedłem. Biegiem oddaliłem się od tego miejsca na bezpieczną odległość, ciągle się otrzepując... Brr!
- Czuję pewną niechęć do os, pszczół i innych podobnych. O wiele lepsze to niż pająki, ale jak lata takie coś koło mnie, to wolę mieć to ciągle na oku. A co, jak mnie użądli?
- Odczuwam lekki dyskomfort na dużych wysokościach. Niby nic, ale jednak w środku coś tam się we mnie niepokoi.
- No i boję się ludzi, to się liczy? Taki ze mnie mały aspołeczny introwertyk.

[Andrzej]

- Czuję pewną niechęć do os, pszczół i innych podobnych. O wiele lepsze to niż pająki, ale jak lata takie coś koło mnie, to wolę mieć to ciągle na oku. A co, jak mnie użądli?

O, to to! Moja fobia do os się pogłębiła po wczorajszej przygodzie z latającą kosiarką. I za każdym razem, jak mam osę w pułapce, to natychmiast drania zabijam, ewentualnie się nad nim znęcam.

[Clev]

Ja się boję ptaków. Ornitofobia. Nienawidzę trzepotu ich skrzydeł. Boję się do tego stopnia, że kiedyś, gdy gołąb usiadł na parapecie rzucałam w szybę poduszką, bo bałam się podejść (mimo, że dzieliła nas szyba).
Nie lubię też mrówek, szczególnie takich ze skrzydełkami. A co po popularnej fobii pająkowej, to ja osobiście pająki uwielbiam.

[Jasti]

Widzę, że pszczoły się już pojawiły Ja po prostu nie znoszę, nie cierpię, nienawidzę pszczół (ós, trzmieli, bąków szerszeni i im podobnych), boję się ich do tego stopnia, że jeśli po jednym machnięciu ręką delikwent nie odlatuje, ja po prostu odbiegam jak najszybciej. Jak leci dalej to krzyczę. Jak lata blisko mojej głowy to dodatkowo boję się, że wpadnie mi do ust, więc jedynie biegam i zasłaniam twarz rękami.

To jest chyba tak mocno zakodowane w mojej psychice, że jak byłam kiedyś, hm, dość mocno pijana, to podobno odganiałam się od nieistniejących pszczół, płakałam i machałam rękami żeby je odgonić... '

Bardzo nie lubię też wszelkich owadów, najbardziej latających. Ale to już polega na wstręcie do nich, a nie na lęku. Nie lubię nawet motyli i (już nie z owadów) nieszczególnie przepadam za ptakami, zawsze mogą mi niespodziewanie wylecieć gdziekolwiek, no i mogą też zaatakować bronią biologiczną...

Ogólnie też mam czasem jakieś takie lekkie objawy zrycia bani, np. jak wypakowuję sztućce ze zmywarki to staram się mieć jak najbardziej stabilną postawę ciała, bo wyobrażam sobie, że upadam twarzą na noże i widelce. Czasem kiedy idę po schodach, które są śliskie/pochyłe/w ogóle niefajne to wyobrażam sobie, jak z nich spadam i wybijam sobie zęby. Mogę wbiegać po schodach, ale nigdy z nich nie zbiegam, bo również boję się wywrócenia i utraty zębów. Wiem, jestem dziwna

[CezarIXen]

Mam fobie jeśli chodzi o czystość, zwłaszcza książek. Przykładowo zanim wezmę jakaś książkę, to najchętniej myłbym z 5 razy ręce zanim by się to stało. Staram się jednak ograniczać. Paradoksalnie choć lubię mięć czysto, to nienawidzę sprzątać...

Mam tez awersje do muzyki jaką puszcza mój ojciec, co też jest dziwne, bo u innych potrafię ją jakoś znieść, to u ojca ani trochę. Przypuszczam, że awersje mam raczej do samego ojca, gdyż niezbyt się rozumiemy, co prowadzi do przeróżnych konfliktów interesów.

Również brzydzę się strasznie owadami. Najchętniej masowe mordy bym im zrobił. Przypuszczam, że nie tylko ja.

Dodać do listy my fobii można strach przed pomyłką czy porażką, co spowodowało, że nie jestem zbyt towarzyski.

[kam193]

Dodać do listy my fobii można strach przed pomyłką czy porażką, co spowodowało, że nie jestem zbyt towarzyski.

O, no właśnie, mam podobnie, choć strach przed pomyłką lub porażką objawia się najbardziej w dwóch momentach: kiedy coś zrobię faktycznie nie tak (to później potrafi mi po głowie jeden moment przez lata chodzić i przypominać w najróżniejszych momentach i nie mogę się tego wtedy pozbyć z głowy) oraz kiedy czegoś nie powiem/zrobię, bo nie jestem pewien, a później okazuje się, że chodziło dokładnie o to Ale aktualnie utrzymuje się to wszystko na raczej zdrowym poziomie i wydaje mi się, że jest nie raz nawet w miarę pożyteczne.

A specjalnie towarzyski nigdy nie byłem i nie jestem, do czego możecie zaliczyć nieprzepadanie za zdjęciami

[Bookish'a]

Fobia książkowa, nie dotykać, nie zaginać okładki, nie otwierać mocno, bla, bla, bla, konwentowicze zapewne widzieli jak "wożę" książki w pudełku i przed podaniem jej jakiejś osobie udzielam listę wskazówek, które sprowadzają się do tego, że najlepiej by było gdyby jej wgl nie otwierał. Nie mogę, po prostu nie mogę odginać mocno miękkich okładek książek, nie zniosę widoku gdy ktoś robi to mojej książce. Ogólnie z biegiem czasu mi się poprawia trochę, jestem w stanie wziąć do torby książkę bez pudełka. Pobrudzenie, zagięcie rogów itp itd o dziwo jakoś tak na mnie nie działa, jedynie właśnie zagięcie okładki...

Wiem, że jestem dziwna, sama tego nie potrafię ogarnąć, nie wiem skąd, nie wiem dlaczego, nie wiem...nic nie wiem. Wiem, że nie wolno zaginać.

[Hiszpan]

Ja panicznie boję się os, pszczół, bąków itp. Może to mieć związek z alergią mojego ojca (i częściowo z jej przejęciem przeze mnie). Jak widzę a co gorsza jak słyszę, że coś lata, to uciekam jak głupi jak najdalej. Czasem nawet boję się odganiać, o staniu nieruchomo nie wspominając.

Podobnie mam z owadami, ogólnie pojmowanymi, a zwłaszcza pełzającymi i łażącymi po ziemi. Teraz robię porządki na działce i w wysokiej trawie pełno tego jest. Czasem odstawiam dziwny taniec polegający na podskakiwaniu, żeby jak najmniej dotykać podłoża.

Strach przed porażką, a bardziej przed konsekwencjami czy zrobieniem z siebie pośmiewiska też zdarza mi się dość często odczuwać.

[Y-oda]

Cóż w porównaniu do was jestem raczej ostoja spokoju Co prawda nie lubię jak coś po mnie łazi, ale nie boje się i staram się nie znęcać.
Mam za to lęk wysokości. Spowodowany, podejrzewam skakaniem z balkonu, a potem zbyt dużą wyobraźnią. Ale już przechodzi
Jestem tez dość nieśmiała co można określić jako strach przed ludźmi. Bez wyraźnego powodu rzadko zdarza mi się zagadać do obcego, a czasami i z powodem mam problem. Wyjątkami są konwenty
Stany lękowe związane z przyszłością są myślę rzeczą naturalną dla wszystkich No chyba, że są często.

[Izyda]

Ja nienawidzę pszczół, os i mrówek. Z tym ostatnim to dlatego, że jak byłam mała, to miałam taki namiocik. Ktoś go rozstawił na mrowisku i jak tam weszłam, to mnie mrówki oblazły... tak to przenajmniej pamiętam. A co się tyczy os i pszczół, to jak szybko nie odlecą odemnie, to uciekam z piskiem, jak by to były conajmniej wygłodzone lwy.